de prooiloze vangst

"Als mijn geweten morgen speelt, dan is dat uw schuld!" Wat hij niet wist, was dat haar geweten nu al speelde. Ze voelde zich wat zenuwachtig omdat ze wilde dat zijn 75 kilo op haar lag, de lucht uit haar longen perste en ze tussen het kussen door kleine hapjes zou inademen alsof het leek dat ze hijgde. Daarna zou ze echt hijgen in cadans met zijn bloed. Zou hij het geil vinden als ik op zijn rug kraste?

"En wat wilt gij drinken meiske?", een vijftigjarige vrouw stond ongeduldig, doch vriendelijk, te wachten op haar bestelling. Ze dacht water, maar zegde wijn, witte, sauvignon. De drukte in het café hadden haar haar bedenktijd ontstolen. Ze moest niet lang wachten op haar wijn, haar maag ook niet.

Hij vroeg waar ze woonde, ze reden samen naar haar huis, fietsen op slot. Aan de deur hield ze haar handen voor haar gezicht, zij dacht shit en zegde slaapwel. Hij dacht fuck en zegde tot later. Met fiere triestheid kroop ze het bed in. Was ze gered of had ze zichzelf iets ontstolen?

De volgende ochtend knipte ze haar nagels.