Het regent in Shenzhen. Ge vindt het niet erg. Ge moogt nu wat blijven zitten op een steen en wachten tot het minder wordt. De reis is bijna gedaan en dat voelt ge. In het begin moest ge stoppen met stappen omdat ge uitdrogingsverschijnselen begon te krijgen. Nu zit ge soms spontaan neer zonder dat er in de omgeving een aanleiding toe is. Ge zit daar dan voor een dertigtal minuten, zonder productieve denkprocessen, soms een beeld dat op uw inwendig netvlies staat geprojecteerd, soms een zin die als een led-reclamebord voorbij blijft passeren, uw hoofd zit vol, ge zult eerst wat moeten vergeten. De dingen die ge wilt vergeten, vergeet ge traag tot nooit, omdat ge er uzelf altijd aan herinnert dat ge ze moet vergeten. Mensen met een goed geheugen zijn vervloekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten