cyberlijm

Kim klikte nog eens op de refreshknop. 2 nieuwe mails. Een voor een enquête over de werking van het Vlaams parlement. En een spammail van een verloren vriendin uit Spanje, de laatste drie jaar kreeg hij van haar enkel nog dit soort mails. Misschien is ze wel dood en teren er internetbacteriën op de restanten van haar virtueel leven. Wat gebeurt er met al die dode internetters? Bestaat er een medium waaraan we kunnen vragen waarom die rusteloze bytes er nog zijn, hoe we ze de weg kunnen leiden naar de internethemel, of er nog iets is wat we voor hen kunnen doen. Een laatste comment, een hoogste bod, een verjaardagswens, een hete stud?

Hoe lang nog voordat dat immens immateriële zwarte gat voor een laatste keer samentrekt om daarna alle dode en levende dingen in een parallel universum te kwakken en iedereen zich afvraagt "waar is God nu?".

Wis-wis. Jaja, hij was het zeker.