Het was een vreemde avond. De vrienden van nu lijken op de vrienden van weleer. Je herkent ze aan de grote dingen. De mythe van de kleine dingen werd ontluisterd en uiteindelijk ontzien. Dikke vriend, grote vriend, beste vriend, een cosmopolitan met veel limoen. Een nette cocktail die vlot naar binnen gaat en als je thuis in de zetel zit een cola. Light voor wie het wil, Zero voor de losers.
Een voet die snel op en neer gaat, de rusteloosheid die ook de enkel van uw negentigjarige grootmoeder vermoeide, verwachtend een gewis moment dat onverwacht kwam. Zover zijn we niet, maar het lijkt erop. Het gebed vervangen door oppervlakkig existentiële vragen bij het wakker worden. Alras weggespoeld door de geur van Dokter Kneips rozemarijn of eucalyptus.
Elke ochtend een nieuwe dag in oude kleren, we kunnen niet anders, want zelfs de keizer werd verleid, tevergeefs, en zonder kleren gaan we allemaal slapen.
Zo gaat het goed, zo gaat het beter, alweer een wat?
Je houdt nog steeds van hen, en niet minder dan voordien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten